Adsorpcja sit molekularnych zeolitu jest procesem zmian fizycznych. Głównym powodem adsorpcji jest rodzaj „siły powierzchniowej” wytwarzanej przez grawitację cząsteczkową działającą na powierzchnię ciała stałego. Kiedy płyn przepływa, niektóre cząsteczki płynu zderzają się z powierzchnią adsorbentu w wyniku nieregularnego ruchu, powodując koncentrację cząsteczek na powierzchni. Zmniejsz liczbę takich cząsteczek w płynie, aby osiągnąć cel separacji i usunięcia. Ponieważ nie ma żadnej zmiany chemicznej w adsorpcji, tak długo, jak staramy się usunąć cząsteczki skoncentrowane na powierzchni, zeolitowe sito molekularne znów będzie miało zdolność adsorpcji. Proces ten jest procesem odwrotnym do adsorpcji, zwanym analizą lub regeneracją. Ponieważ zeolitowe sito molekularne ma jednolitą wielkość porów, tylko wtedy, gdy średnica dynamiki molekularnej jest mniejsza niż zeolitowe sito molekularne, może ono łatwo wejść do wnętrza wnęki kryształu i zostać zaadsorbowane. Dlatego sito molekularne zeolitowe jest jak sito dla cząsteczek gazu i cieczy i określa się, czy ma być zaadsorbowane, czy nie, w zależności od wielkości cząsteczki. . Ponieważ sito molekularne zeolitowe ma silną polarność we wnęce krystalicznej, może mieć silny wpływ na powierzchnię sita molekularnego zeolitu z cząsteczkami zawierającymi grupy polarne lub przez indukowanie polaryzacji polaryzowalnych cząsteczek w celu wytworzenia silnej adsorpcji. Ten rodzaj polarnych lub łatwo spolaryzowanych cząsteczek jest łatwy do zaadsorbowania przez polarne zeolitowe sito molekularne, co odzwierciedla inną selektywność adsorpcji zeolitowego sita molekularnego.
Ogólnie rzecz biorąc, wymiana jonowa odnosi się do wymiany kationów kompensacyjnych poza ramą sita molekularnego zeolitu. Jony kompensacyjne poza ramą zeolitowego sita molekularnego to ogólnie protony i metale alkaliczne lub metale ziem alkalicznych, które w wodnym roztworze soli metali można łatwo wymieniać jonami na zeolitowe sita molekularne typu jonów różnych metali walencyjnych. Jony łatwiej migrują w określonych warunkach, takich jak roztwory wodne lub wyższe temperatury.
W roztworze wodnym, ze względu na różną selektywność jonową zeolitowych sit molekularnych, można wykazywać różne właściwości wymiany jonów. Reakcja hydrotermalnej wymiany jonowej między kationami metali a sitami molekularnymi zeolitu jest procesem swobodnej dyfuzji. Szybkość dyfuzji ogranicza szybkość reakcji wymiany.
Sita molekularne zeolitowe mają unikalną regularną strukturę krystaliczną, z których każdy ma strukturę porów o określonej wielkości i kształcie oraz ma dużą powierzchnię właściwą. Większość zeolitowych sit molekularnych ma silne centra kwasowe na powierzchni, aw porach kryształu występuje silne pole kulombowskie, które powoduje polaryzację. Te cechy czynią go doskonałym katalizatorem. Heterogeniczne reakcje katalityczne są prowadzone na stałych katalizatorach, a aktywność katalityczna związana jest z wielkością porów krystalicznych katalizatora. Gdy jako katalizator lub nośnik katalizatora stosuje się zeolitowe sito molekularne, postęp reakcji katalitycznej jest kontrolowany przez wielkość porów zeolitowego sita molekularnego. Wielkość i kształt porów i porów kryształu może odgrywać selektywną rolę w reakcji katalitycznej. W ogólnych warunkach reakcji sita molekularne zeolitowe odgrywają wiodącą rolę w kierunku reakcji i wykazują selektywne działanie katalityczne pod względem kształtu. Ta wydajność sprawia, że zeolitowe sita molekularne są nowym materiałem katalitycznym o dużej żywotności.